Santur’da titreyen teller,
Rilke’nin dizeleri gibi sessiz ve derin,
Her vuruşta bir dünya doğar,
Ve her nota, bir ruhun nefesi.
Dokunur parmaklar tellere nazikçe,
Bir ressamın tuvale fırçası gibi,
Her darbe, bir renk, bir ton, bir his,
Ve her akor, bir tablonun içindeki yaşam.
Santur, ah, senin sesin
Bir bahçenin sessiz çığlığı gibi,
Her nota, bir çiçeğin açılışı,
Ve her melodi, bir rüyanın gerçeğe dönüşü.
Sessiz odada, Rilke’nin satırları arasında,
Santur’un sesi yankılanır,
Bir şiir gibi saf ve berrak,
Ve her vuruş, bir kalbin atışı gibi kuvvetli.
Santur, senin tellerinde
Bir şairin kelimeleri saklı,
Her nota, bir dize, bir beyit, bir şiir,
Ve her ses, bir insanın ruhuna dokunuş.
Santur, ah, seninle
Rilke’nin dünyasına yolculuk,
Her vuruşunda, bir meleğin kanat çırpışı,
Ve her melodi, bir sevgilinin öpücüğü gibi tatlı.
ChatGPT