Bazı güzellikler var ki, ömür boyu eksikliğini ve özlemini duyacağımdan eminim. Öylesine güzel hisler ki, korkutucu derecede yaşama bağlıyor beni. "Evet kimsesizdik ama umudumuz vardı Üç ev görsek bir şehir sanıyorduk" Her şiirde bir yaram var. Güzel, kıymet bilendir. Söylenen sözün, edilen bir çift muhabbetin, yapılan bir güzelliğin kıymetini bilendir.…
Bazı şiirleri yıllar boyu okuya okuya öylesine içselleştirmişim ki, artık yaşıyorum. "Yumuyorum gözlerimi gözkapaklarımın içindesin Sonsuz bir uykuya dalıyorum sonra ve sen Hiç büyümüyorsun artık iyi ki büyümüyorsun Adınla başlıyorum her şiire ve her mısrada Esirgeyensin bağışlayansın, biad ediyorum. Çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil" Gibi gibi. Bilmem…
"Eğer Sevgi tahayyül kapasitesi ile ilgili ise, Nefret’te aynı biçimde Hafıza ile bağlantılıdır." diyor Ulus Hoca. Noktasıyla virgülüyle "Kanaatlerden İmajlara: Duygular Sosyolojisine Doğru" kitabından alıntı. Üzerine çok ağlanır.…
Sözleri şöyle olan bir türkü var. "Çay Taşı" "Ay doğdu batmadı mı Humâr göz yatmadı mı Seni yaratan Allah Beni yaratmadı mı? Çay taşı çakmak taşı Yarimin çatık kaşı Çirkin ile bal yenmez Güzel ile taş taşı Elmasta koku olmaz Sevende uyku olmaz Seveceksen sev beni Bu…
"Eğer son bir kuruntuyu muhafaza etmeseydi, Ömer Hayyam'a, onun cevapsız hüzünlerine gönülden kefil olurdum; fakat şaraba hâlâ inanıyordu." diyor Emil Michel Cioran. Bence yeterli bir açıklama.…
"Bir ölünün havlusunu dahi Öptüm kaç kere. Yeri dolmaz biriydi, Dolmadı da. Ama seninkine Yüzümü bile süremiyorum. Camı açmıyorum, Çiçeği sulamıyorum. Köpeğimiz de mutsuz. Gelirsin diyorum hep. Güzelliğini ve sevgini hatırlıyorum. Doğru ya. Unutmuşum. Bizim bir çiçeğimiz yoktu." K.Ö.…
Uzun süredir çok üşendiğim için https desteği eklememiştim. Gerçekten 10 dakikada yapılabilecek bir şeyi aylarca ertelediğim için utanıyorum. Bir de "https everywhere" diye gezindiğim için bu büyük bir ayıp benim için. Öyleyken böyle. Yaşıyorum.…
Aklımda çalan şarkıları/türküleri bu telegram kanalında paylaşıyorum.…
